Zainteresowanie unieważnieniem umowy powiązanej z walutą obcą wciąż rośnie. Statystyki w sprawach umów CHF jednoznacznie wskazują, że istnieje realna szansa na wygranie z nieuczciwą instytucją bankową. Wpływ na powyższe ma również dominujące prokonsumenckie orzecznictwo. Zwrócić należy jednak uwagę, że nie każda umowa frankowa jest taka sama. Przede wszystkim frankowicz powinien przeanalizować – najlepiej z pomocą specjalistycznej kancelarii frankowej – czy jego kredyt CHF jest indeksowany czy denominowany do waluty obcej. Od tego bowiem zależy droga ścieżka postępowania sądowego. Kredyt denominowany a indeksowany do waluty obcej – poniżej przedstawiamy kluczowe różnice.

W pierwszej kolejności warto również wskazać na różnicę między typowym kredytem złotówkowym a kredytem powiązanym z walutą obcą. Wśród najważniejszych odrębności wskazać możemy:

• powiązanie zobowiązania finansowego z walutą obcą,
• sposób ustalania oprocentowania – kredyt złotówkowy uzależniony jest od wskaźnika WIBOR, kredyt frankowy od wskaźnika LIBOR,
• ryzyko kursowe – często nieograniczone,
• koszty kredytu – często kredyty walutowe mają niższe oprocentowanie. Ale należy mieć na uwadze, że ponoszone przez kredytobiorców ryzyko kursowe może podnieść te koszty.

Podział kredytów powiązanych z walutą obcą

Natomiast w hierarchii kredytów powiązanych z walutą obcą możemy wyróżnić dwa rodzaje kredytów:

• kredyt denominowany do waluty obcej,
• kredyt indeksowany do waluty obcej.

Wspólnym mianownikiem powyższych kredytów jest ich powiązanie z waluta obcą. Aczkolwiek niekoniecznie musi to być omawiany w niniejszym artykule frank szwajcarski. Sytuacja może dotyczyć takich walut jak euro czy też dolar. Niezależnie od danej waluty w sytuacji powiązania kredytu z walutą obcą ryzyko kursowe obciąża przede wszystkim kredytobiorców.

Kredyt denominowany do waluty obcej – jego charakterystyka

Cechą charakterystyczna kredytu denominowanego do waluty obcej jest to, że kwota zobowiązania kredytowego została wyrażona w umowie wprost w walucie obcej np. we frankach szwajcarskich. Następnie, wypłata kredytu frankowego następowała w walucie polskiej po przeliczeniu według kursu ustalanego samodzielnie przez bank. W związku z powyższym, w takiej sytuacji frankowicz nie miał żadnej pewności, jaką ostatecznie kwotę kredytu otrzyma od kredytodawcy. Podobna sytuacja dotyczyła salda, które ustalane było w CHF według kursu banku.

Głównym zarzutem frankowiczów w postępowaniach o unieważnienia umowy kredytu denominowanego do CHF jest brak określenia przedmiotowo istotnych elementów treści umowy (tzw. essentialia negotii).  Brak powyższego uregulowania wpływał na to, że frankowicz w wyniku zawartej umowy ponosił niczym nieograniczone ryzyko kursowe.

Kredyt indeksowany do waluty obcej – jego charakterystyka

Kredyt indeksowany do waluty obcej wyróżnia się tym, że kwota kredytu została wyrażona w umowie wprost w walucie polskich złotych. W takiej sytuacji frankowicz – od samego początku zaciągnięcia zobowiązania znał wysokość środków pieniężnych jakie mu zostaną udostępnione od banku. Wysokość raty kredytu indeksowanego zostaje ustalona na podstawie aktualnego kursu franka. W takim przypadku kwota do spłaty może ulec wahaniom, bowiem to oczywiste, że kurs waluty nie jest stabilny.

Kredyt denominowany a indeksowany do waluty obcej – różnice

Tym samym podstawową różnicą między kredytem denominowanym, a indeksowanym do CHF sprowadza się do waluty, w której została wyrażona kwota kredytu w umowie CHF. Podsumowując: w kredycie denominowanym kwota ta jest wyrażona w walucie obcej, zaś w kredycie indeksowanym – w walucie polskiej. Sąd Najwyższy w swoim wyroku z dnia 27 listopada 2019 roku (sygn. akt II CSK 483/18) wskazał, że kredyt denominowany nie różni się funkcjonalnie od kredytu indeksowanego i nie można go określić jako kredytu walutowego, ponieważ mimo jego udzielenia w walucie obcej nie jest on ani udzielany, ani spłacany w tej walucie. Zastosowanie w konstrukcji zobowiązania waluty obcej służyło jedynie wykorzystaniu innego niż pieniądz miernika wartości.

Postępowanie przedsądowe i sądowe w przypadku kredytów powiązanych z walutą obcą

Frankowicze, którzy zaciągnęli kredyty frankowe, mogą pozwać bank, niezależnie od typu zaciągniętego kredytu czy to indeksowanego czy denominowanego. Zarówno kredyt denominowany, jak i indeksowany są oparte na przeliczeniach dokonywanych na podstawie tabeli kursowej ustalonej jednostronnie przez banki. W takich przypadkach frankowiczowi przysługuje roszczenie o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego między stronami oraz o zwrot wszystkich wpłaconych środków na rzecz nieuczciwej instytucji bankowej.

W pierwszej kolejności – po dokładnym przeanalizowaniu umowy kredytu CHF – zasadne jest skierowanie do banku tzw. reklamacji. W sytuacji, gdy bank nie uzna roszczeń frankowicza to pozostaje postępowanie sądowe. Warto skorzystać w tym zakresie z pomocy profesjonalistów.

Kancelaria Behrendt i Wspólnicy z siedzibą w Gdańsku świadczy pomoc prawną dla frankowiczów aż do czasu ostatecznego rozliczenia się z bankiem. Postępowanie sądowe może być czasochłonne i wymagać podejmowania określonych decyzji procesowych. Dlatego wskazane jest skorzystanie z pomocy podmiotów, którzy się na tym znają. Pozytywne dla naszych Klientów rozstrzygnięcia są najlepszym dowodem, że warto nam zaufać.